Geluk??

Ja zo kun je het ook bekijken.

Dat ik zo,n pijn had in mijn botten betekende dat de injecties goed hun werk deden want om 10 uur wisten ze al dat er genoeg stamcellen waren in mijn bloed.

Of ik daar zo blij mee was, ik had nog steeds veel pijn, was raar van de morfine, was erg misselijk kon niks eten of het kwam eruit.

Goed flink en blij zijn, ik werd met bed naar de behandelkamer gereden en daar werd de catheter in mijn rechter lies onder verdoving ingebracht, en je hoor het zal Japke niet zijn, weer lukte het niet en dus maar in de linker lies proberen, gelukkig dat lukte.

Wel moesten ze de ader in de rechter lies heel lang dicht drukken vandaar dat die nu heel blauw is.

Toen werd een machine aangesloten en werd het bloed vanuit mijn lichaam in de machine gefilterd en zo werden mijn goeie stamcellen eruit gehaald, onder toezicht van een arts en iemand van de bloedbank

Dat duurde 5 1/2 uur en ik moest plat blijven liggen en dat viel niet mee, ook omdat ik nog zo misselijk was.

Toen wachten op de uitslag van het UMC en rond 5 uur kwam het teken dat er genoeg stamcellen waren en mocht de catherther eruit, weer 1 1/2 uur plat liggen.

Alles deed mij nog altijd zeer en ondanks dat ik nog misselijk was heb ik geprobeerd wat te eten, ging met moeite.

Om kwart voor 8 mocht ik naar huis, Hans kwam mij halen, ik voelde mij ziek en ben gelijk naar bed gegaan.

Vandaag gaat het iets beter, maar de tosti die ik vorige week nog lekker vond, vind ik nu echt niet meer lekker, en ik zag dat ik 4 kilo ben afgevallen dat is niet goed.

Net belde de diëtiste ze adviseert nu even elke dag en bouwsteentjes te eten en hoopt dat de misselijkheid toch nog het gevolg is van morfine en langzaam zal afnemen.

Hopen maar.